വിവര്‍ത്തനം:സി.ആര്‍.പരമേശ്വരന്‍
പാര്‍ട്ടി തീര്‍ന്നു,
വിളക്കുകളണഞ്ഞു ,
ആള്‍ക്കൂട്ടവും പിരിഞ്ഞു,
,രാവിനു തണുപ്പായി,
ഇനിയെന്ത് ,ജോസ് ?
ഇനിയെന്ത് ചെയ്യും നീ?
നീ പേരില്ലാത്തവന്‍ ,
,അന്യരെ ഹസിപ്പോന്‍,
കവിതയെഴുതുന്നോന്‍ നീ,
സ്നേഹിപ്പോന്‍,പ്രതിഷേധിപ്പോന്‍.
ഇനിയെന്ത് ,ജോസ്?
ഭാര്യയില്ല നിനക്ക്
വാക്കുകളില്ല നിനക്ക്
വാല്‍സല്യം കിട്ടാനില്ല,
മദ്യപിക്കാനാവില്ല ,
പുകവലിക്കാനാകില്ല
നിനക്കൊന്നു തുപ്പാന്‍ പോലുമാകില്ല.,
രാവിനു തണപ്പേറുന്നു ,
പകലിനിയും വന്നില്ല
വണ്ടി വന്നില്ല
ചിരി വന്നില്ല
ഉട്ടോപ്യ വന്നില്ല
എല്ലാം കഴിഞ്ഞു
എല്ലാം മണ്ടിക്കഴിഞ്ഞു
എല്ലാം ചീഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു.
ഇനിയെന്ത് ജോസ്?
ഇനിയെന്ത് ജോസ് ?
നിന്‍റെ പഞ്ചാരവാക്കുകള്‍
നിന്‍റെ ജ്വരാര്‍ത്തമായ വെമ്പല്‍ ,
വിരുന്നുകളില്‍ ആമോദിച്ചത് ,
നീ പട്ടിണി കിടന്നത് ,
നിന്‍റെ വായനശാല ,
നിന്‍റെ സ്വര്‍ണഖനി ,
നിന്‍റെ ചില്ല് കുപ്പായം,
നിന്‍റെ അസംബന്ധം,
നിന്‍റെ വെറുപ്പ്‌-ഇനി എന്ത്?
കയ്യില്‍ താക്കോലുണ്ട് ,
നിനക്ക് വാതില്‍ തുറക്കണമെന്നുണ്ട്,
പക്ഷെ അതിനു വാതിലൊന്നുമില്ലല്ലോ.
നിനക്ക് മരണം അലകടലില്‍ വേണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു,
പക്ഷെ കടലൊക്കെ വറ്റിപ്പോയല്ലൊ;
നിനക്ക് മിനാസില്‍ പോണമെന്നുണ്ട്.
അതിനിപ്പോള്‍ മിനാസ് നിലവിലില്ലല്ലോ.
ജോസ്,ഇനിയെന്ത് ?
നീ അലമുറയിട്ടാല്‍,
നീ ഞരങ്ങിയാല്‍, നീ ഒരു
വിയന്നീസ് യുഗ്മഗീതം പാടിയാല്‍,
നീ ഉറങ്ങിയാല്‍,
നീ തളര്‍ന്നാല്‍,
നീ മരിച്ചാല്‍-
പക്ഷെ നീ മരിക്കില്ലല്ലോ ,
നീയൊരു നിര്‍ബന്ധബുദ്ധി ,ജോസ്!
ഇരുട്ടില്‍ തനിയെ,
ഒരു വന്യമൃഗത്തെ പോലെ,
വംശാവലിയിലില്ലാതെ,
ചരിനില്‍ക്കാന്‍
ഒരു ചുമരില്ലാതെ ,
ജൈത്രയാത്രക്കായി
പായുന്ന
കറുത്ത കുതിരയില്ലാതെ,
നീ ഒറ്റക്ക് മാര്‍ച്ച് ചെയ്യുന്നു,ജോസ്!
എവിടേക്കാണ് ,ജോസ് ?
[പോര്‍ത്തുഗിസ് ഭാഷയിലെഴുതിയിരുന്ന കാര്‍ലോസ് ദ്രുമോന്‍ ആന്ദ്രേ(1902-1987) ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ബ്രസീലിയന്‍ കവികളില്‍ ഒരാളാണ് .]
No comments:
Post a Comment